Gedurende een periode van ruim anderhalf jaar hadden zo’n 60 asielzoekers onderdak in de Haagse Sacramentskerk. Daar komt nu een einde aan. De kerk is
brandonveilig en wordt daarom door de burgemeester per 2 september gesloten.
“In samenwerking met Vluchtelingenwerk en de gemeente Den Haag is naar een pragmatische oplossing gezocht”. verklaart Frans Ohm namens de steungroep van de vluchtelingen in de kerk. De gemeente Den Haag biedt voor twee maanden opvang aan in een pand aan de Zilverstraat en Vluchtelingwerk
begeleidt de asielzoekers bij het werk maken van vervolgstappen die mogelijk
zijn in hun asielprocedures. Daar is de afgelopen maand uitgebreid onderzoek
naar gedaan. Gekeken is naar de uiteenlopende achtergronden en beweegredenen van de asielzoekers om in Nederland te willen en te kunnen
verblijven. “Uitgeprocedeerd, het etiket dat de groep heeft gekregen, is in lang
niet alle gevallen van toepassing of hoeft dat te zijn” betoogt Ohm.
“Vluchtelingenwerk heeft mogelijke perspectieven op verblijf onderkend en
werkt daar de komende periode verder aan.” (1)
Het is positief dat de gemeente Den Haag de asielzoekers nu niet op straat zet
anders dan het landelijke hardvochtige beleid tot nu toe wil. Het is positief dat
Vluchtelingenwerk van de gemeente faciliteiten krijgt de groep te helpen bij
juridische procedures en het maken van keuzes.
De opvang is echter vooralsnog tijdelijk. De steungroep is stellig: “Wij zijn van
mening dat er een structurele oplossing moet komen voor opvang van hen die
noodgedwongen op straat moeten verblijven.” (2)
Alleen maar onbegrip heeft de steungroep voor het vooruit schuiven van een
beslissing inzake uitzetbaarheid naar Irak: “Er is geen reden te bedenken
waarom het landenbeleid Irak niet onmiddellijk aan de actuele situatie van
bezetting door IS, de feitelijke burgeroorlog en het onderdrukken van
minderheden wordt aangepast. Twee derde van de bewoners van de
Sacramentskerk komt uit Irak. Zij behoren een – al dan niet tijdelijke –
verblijfsvergunning te krijgen.”
Frans Ohm concludeert: “We sluiten een periode af, maar de strijd van de
vluchtelingen voor een humanitaire behandeling gaat door, zo ook de onze.”
(1)
Dit kan er toe leiden dat een deel van de vluchtelingen vervolgprocedures
aangaat vanuit een asielzoekerscentrum. Bijvoorbeeld degenen die afkomstig
zijn uit dat deel van Irak dat beheerst wordt door IS. Andere Irakezen – de groep
is voor het grootste deel afkomstig uit Irak – wachten het nieuwe ambtsbericht
over de veiligheidssituatie in Irak af om hun perspectief te bepalen. Tot de groep
behoren ook een aantal kwetsbare ex-AMA’s, grotendeels afkomstig uit
Afghanistan.
Vijf personen van de groep hebben overigens inmiddels al een
verblijfsvergunning gekregen. Acht personen van de groep worden elders
opgevangen omdat ze ernstig ziek, getraumatiseerd zijn. Doormigratie naar een
ander land lijkt voor een enkeling een optie.
Als de conclusie van de begeleiding door Vluchtelingenwerk is dat er geen
perspectief op verblijf is, blijft als keuze over terugkeer of de illegaliteit.
(2)
Het Europees Comité voor de Sociale Rechten riep onlangs de overheden daar
toe op. Verder spant de Amsterdamse burgemeester van der Laan zich in om een
landelijke regeling voor bed, bad en brood tot stand te brengen voor iedereen die op straat zwerft. Daar horen ook asielzoekers bij die feitelijk niet zijn uit te
zetten omdat hun land hen niet terug wil nemen of de benodigde papieren niet
wil afgeven.